Słownik polsko-niemiecki. 2014.
przestworze — n I; lm D. przestworzerzy częściej w lm, książk. «szeroka, rozległa przestrzeń; nieograniczona powierzchnia; atmosfera rozciągająca się nad taką powierzchnią» Morskie przestworza. Przestworza oceanu. Lot statku kosmicznego w przestworzu … Słownik języka polskiego
przestworze — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. przestworzerzy, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} rozległa, daleka przestrzeń, zwłaszcza powietrzna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Górskie przestworza. Nieskończone przestworza oceanu. Latać, szybować w przestworzach.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bezbrzeżny — «rozległy, ogromny; bezgraniczny, bezmierny, niezmierzony» Bezbrzeżna pustynia, puszcza. Bezbrzeżne morze. Bezbrzeżny step. Bezbrzeżne przestworza kosmosu. przen. «o bardzo dużym nasileniu; głęboki, mocny» Bezbrzeżna miłość, tęsknota. Bezbrzeżne… … Słownik języka polskiego
unieść — dk XI, uniosę, uniesiesz, unieś, uniósł, uniosła, unieśli, uniesiony unosić ndk VIa, unoszę, unieśćsisz, unoś, unieśćsił, unoszony 1. «dźwignąć coś w górę, podciągnąć ku górze, umieścić coś wyżej niż poprzednio; podnieść, wznieść» Unieść głowę.… … Słownik języka polskiego
wzbić — dk Xa, wzbiję, wzbijesz, wzbij, wzbił, wzbity wzbijać ndk I, wzbićam, wzbićasz, wzbićają, wzbićaj, wzbićał, wzbićany «spowodować uniesienie się czegoś w górę (np. kurzu, śniegu); podrzucić coś ponad ziemię» Wzbijać tumany kurzu. Wiatr wzbił w… … Słownik języka polskiego
ciąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Va, tnę, tnie, tnij, ciął, ciąćcięli, cięty {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzać, bić, ranić czymś ostrym, cienkim, kaleczącym; rąbać, chlastać, smagać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciął go szablą przez twarz (po twarzy) .… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podniebny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} poetycko: znajdujący się, dziejący się bardzo wysoko, pod niebem; kierujący się pod niebo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podniebna… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
